De bouw van de uitkijkpunten vormt het sluitstuk van een natuurinrichtingsproject. Dank zij de torens kunnen wandelaars en natuurliefhebbers de natuur en het landschap van De Blankaart vanuit een nieuw perspectief bewonderen zonder de natuur te verstoren.
Het Blankaartgebied is
een hotspot voor watervogels. Het behoort tot het Natura-2000-netwerk: het
Europees beschermd netwerk van belangrijke natuurgebieden. De Vlaamse
Landmaatschappij (VLM) heeft daarom tussen 2009 en 2018 terreinwerken
uitgevoerd om meer rietmoeras te ontwikkelen rond de Blankaartvijver. Ook heeft
de VLM de broeken (de laaggelegen weiden die ’s winters overstromen) beter ingericht
voor de tienduizenden vogels die er elk jaar overwinteren of broeden.
Om de waterrijke
natuur alle kansen te geven, is in een zone van ca. 900 ha het waterpeil
verhoogd. Deze vernatting heeft ook een gunstig effect voor het klimaat.
Doordat meer water in het Blankaartgebied opgeslagen is, verhinderen we dat de
veengrond uitdroogt en daarbij CO2 afgeeft. CO2 is het
belangrijkste broeikasgas dat verantwoordelijk is voor opwarming van de aarde.
’s Winters komt het
Blankaartgebied deels onder water te staan, waardoor je vanop de kijktorens doorheen
het jaar een wisselend zicht krijgt op het omliggende land.
Voor het ontwerp van
de uitkijkpunten komt de inspiratie uit de rietmoerassen. Zoals de roerdomp met
zijn rijzige gestalte opgaat in het riet, zo gaan de torens op in de open
ruimte van de Blankaart, terwijl het tegelijk bakens in het landschap zijn. De
opgaande wanden met schuine elementen, openingen en groen plexiglas, verwijzen
naar de rietkragen waarin vogels zich kunnen verschuilen en die toch een zekere
transparantie hebben.
.jpg)
Meer foto's en info in de perskamer van de VLM en op de projectfiche van het natuurinrichtingsproject De Blankaart.