Piekbelasters zijn bedrijven waarvan de uitstoot een disproportioneel grote impact heeft op de stikstofgevoelige habitats binnen de Speciale Beschermingszone van
de Habitatrichtlijn (SBZ-H) in hun nabije omgeving, met andere woorden een piekbelaster draagt meer dan 50% bij aan de Kritische Drempelwaarde (KDW) van het meest gevoelige habitat.
Een veehouderij wordt slechts als piekbelaster aangemerkt wanneer de impactscore rekening houdend met de gemiddelde veebezetting van de jaren 2020, 2021 en 2022, in minstens twee van de drie gevallen hoger of gelijk aan 50% was. Aangezien voor veehouderijen de veestapel in principe de grootste bron van ammoniakemissies is, en gelet op de grote verschillen in veestapel (en dus in ammoniakemissie) doorheen de jaren , is het aangewezen om voor veehouderijen deze specifieke regeling te voorzien.
Het stikstofdecreet (artikel 18) voorziet in een procedure tot identificatie van de piekbelasters.